The Godfather Part III

Part III บทสรุปของสัจธรรม

เมื่อวันเวลาผันผ่าน สังขารย่อมร่วงโรยไปตามกาล จิตใจที่เคยแกร่งย่อมล้าอ่อนแรง
สิ่งที่โหยหากลับมิใช่ศักดิ์ศรี อำนาจวาสนา ทรัพย์สินเงินทอง เพื่อกันตัวเองไม่ให้ตก
เป็นทาสของคนร่ำรวยกลุ่มอื่น อย่างที่ผ่านมา แต่สิ่งที่อยากจะได้ซึ่งสัมผัสแม้เพียงน้อยนิด นั่นคือความรักความอบอุ่นเยี่ยงคนชราทั่วไป คิดจะวางมือแต่ก็มาไกลเกินกว่าที่จะหวน
กลับไปยังจุดเริ่มต้น และสิ่งนี้กลับย้อนเข้ามาหาตัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เหมือนยิ่งอยากจะเดินไปตามทางที่เป็นเส้นตรง กลับยิ่งต้องคดงอ



ก่อนตะวันลับแนวเหลี่ยมภูผา
หมอกจางตาฟ้าร่วมกันท้าทาย
ขุนเขายิ่งใหญ่....ทางเดินห่างลับไกล
บุกเดินไปไม่เคยหวั่น

เขาสูงล้ำค้ำฟ้าตระหง่าน
เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยอดเขายิ่งห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่น...ความหนาว

เปรียบคนเราเหมือนดังขึ้นภูเขา
ฝ่าไปเอาหมายตัวเราก้าวไกล
สูงๆขึ้นไป...ใครจะอยู่ข้างเรา
กิเลสยุเย้าให้ปีนป่าย

ไร้มิตรแท้ถึงแม้ยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งเหงายิ่งห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่น....ความหนาว



ตราบาปที่ได้สร้างเอาไว้เริ่มปรากฎตัวกลับมาทวงเอาความยุติธรรมกับGodfather พวกมันไล่กวดเขาเหมือนกับสุนัขล่าเนื้อที่ได้กลิ่นอันโอชะของเหยี่อ ยามที่ไมเคิล อ่อนแอ โรคร้ายรุมเร้า ภาพความทรงจำเดิมๆ เมื่อครั้งกาลก่อนยิ่งทำให้เขาเจ็บปวด ทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส ต่อเมื่อรู้ว่าที่ผ่านมาได้ทรยศต่อความคิด ทรยศต่อใจของตัวเอง จึงขอแค่โอกาสให้แก้ไขสิ่งที่ทำผิด ขอแค่อีกเพียงครั้งเดียวเท่านั้น และขอเดิมพันคำสาบานนี้ด้วยชีวิต

ทุกสิ่งเหมือนเป็นวัฎจักรที่หมุนวน ทุกอย่างเมื่อมีขึ้นก็ย่อมมีลง ดาวดวงใหม่กำลังเริ่มทอแสงทีละนิด งำประกายอันแรงกล้ารอคอยเวลาฉายแสงท้าทายความมืดมิดแห่งท้องฟ้า คำว่า " อำนาจ " ช่างดูน่าพิศมัยและมีเสน่ห์เย้ายวนเสียนี่กระไร แต่หาได้ล่วงรู้ไม่ว่าผลลัพธ์สุดท้ายนั้นจะเป็นอย่างไร



บาปที่ไม่เปิดโอกาสให้ไถ่ถอน เฝ้าคอยหลอกหลอนยามหลับและยามตื่น หรือจะเป็นวิถีที่ถูกทวงคืน หรือต้องขมขื่นตราบนานแสนนาน



จะไขว่คว้ากับอะไรกันหนักหนา
ได้อะไรกลับคืนมาให้บ้างหนอ
ท้ายที่สุดความตายไม่รั้งรอ
เหลือแค่ใจที่ทดท้อและอ่อนแรง



****************************************************************

หนังภาคต่อภาคสุดท้ายนี้เป็นบทสรุปสุดท้ายของ ไมเคิล อาจจะมีหลายต่อหลายคนวิจารณ์ว่าในภาคนี้ดูด้อยลง เทียบไม่ได้กับสองภาคที่ผ่านมา แต่ผู้เขียนกลับมีความเห็นว่า ภาคนี้ได้เหมือนกับจิ๊กซอตัวสุดท้ายที่จะทำให้ภาพที่เราเฝ้าเพียรต่อนั้นสำเร็จลงได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เราจะได้เห็นความคิดที่เปลี่ยนแปลงไปของ ไมเคิล ความสำนึกผิดแห่งบาป เราจะได้เห็นความจริงที่ว่า ไฟนั้นร้อนยิ่งนัก แต่มักจะมีหลายต่อหลายคนเต็มใจที่จะเดินลุยเข้าไป ถ้านั่นจะทำให้ได้ผลตอบแทนที่คุ้มค่า สนองกิเลส ตัณหา ที่มีอยู่ภายในใจได้อย่างมหาศาล และเราจะได้ฉากจบที่ถ่ายทอดออกมา
ได้อย่างน่าเศร้า สะเทือนใจ และนั่นเป็นฉากที่ผู้เขียนประทับใจมากที่สุด

Al Pacino แทบจะทุกฉากดูเหมือนเขาต้องใช้พลังงานเยอะมาก และก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เขาทำได้ดีตามมาตรฐานเหมือนเดิม

สิ่งสุดท้ายที่หนังภาคสุดท้ายนี้ได้ฝากเอาไว้ในใจของผู้ชม คือ บาปกรรมนั้นมีอยู่จริง และมันก็เป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวอย่างเหลือเกิน